Instytut Filologii Angielskiej na Opolskiej WSP rozpoczął oficjalnie swoją działalność 1 października 1978. Otwarcie tego kierunku studiów było odpowiedzią na ogromne w tym czasie zapotrzebowanie na specjalistów z języka angielskiego, a szczególnie nauczycieli. Dosyć wymowna jest tutaj skala zainteresowania z jaką spotkał się nowy kierunek. Pomimo skromnych i niepewnych początków anglistyki w Opolu, na pierwszy rok studiów o jedno miejsce ubiegało się aż pięciu kandydatów.

Można powiedzieć, iż opolska anglistyka miała dwóch ojców, którzy kierunek stworzyli i nadali mu odpowiedni kształt. Pierwszym z nich był prof. Leon Komincz, uznany językoznawca i slawista. Drugą kluczową postacią był prof. Marian Adamus, któremu to przypadła rola praktycznego organizowania przyszłego instytutu filologii angielskiej. W 1977 roku prof. L. Komincz zdołał przekonać prof. M. Adamusa aby rozpoczął pracę na WSP w Opolu. Od tego momentu prof. M. Adamus przejął rolę głównego animatora opolskiej anglistyki i gdy kierunek ruszył to właśnie on objął kierownictwo instytutu.

Początkowo kadra naukowa anglistyki liczyła zaledwie pięć osób. Poza wspomnianymi wcześniej profesorami L. Kominczem, M. Adamusem do współpracy przy tworzeniu instytutu udało namówić się trzech dobrze zapowiadających się magistrów: Andrzeja Ciuka - absolwenta anglistyki na UAM w Poznaniu, oraz dwóch alumnów Uniwersytetu Wrocławskiego: Marka Błaszaka oraz Ryszarda Drabczyka. Ten skromny z dzisiejszego punktu widzenia, pięcioosobowy zespół, wziął pod swoją opiekę trzydziestkę studentów pierwszego roku. Wkrótce do zespołu anglistyki dołączyli: dr Anna Monkiewicz, która w niedługim czasie została mianowana zastępcą dyrektora instytutu, oraz dr Stanisław Jędrzejowski.

W pierwszych latach istnienia anglistyki cały wysiłek organizacyjny skupiał się na budowie solidnej bazy bibliotecznej dla instytutu oraz angażowaniu wykwalifikowanej kadry naukowej. Poważnym sukcesem młodej opolskiej anglistyki było zaproszenie do współpracy z instytutem wielu wybitnych polskich naukowców. W Opolu wykładali między innymi prof. Przemysław Mroczkowski z Uniwersytetu Jagiellońskiego - wybitny historyk literatury angielskiej, autor popularnej monografii "Historia literatury angielskiej"; prof. Janusz Arabski ceniony - lingwista z Uniwersytetu Śląskiego; prof.M. Łobzowska historyk literatury również z Uniwersytetu Śląskiego, oraz prof.W. Ostrowski z Uniwersytetu Łódzkiego. Ważnym momentem w historii instytutu było także rozpoczęcie w 1984 wydawania własnego zeszytu naukowego.

Gdy w kwietniu 1981 r. w pierwszych w historii opolskiej WSP w demokratycznych wyborach na stanowisko rektora (poprzednich rektorów mianowało ministerstwo) wybrano prof.M. Adamusa, odpowiedzialność za kierowanie instytutem scedowana została na prof. Piotra Kakietka. Do jego czołowych zasług zalicza się między innymi zorganizowanie dużej międzynarodowej konferencji językoznawców historycznych w Turawie, w której udział brała czołówka specjalistów w tej dziedzinie z prof. Jackiem Fisiakiem na czele. Prof. Kakietek z powodzeniem kontynuował także proces wzbogacania instytutowej kadry. Pozyskał m. in. doc. Piotra Ruszkiewicza, który wkrótce przejął obowiązki dyrektora instytutu. Za kadencji doc. P. Ruszkiewicza nawiązano wiele niezwykle cennych kontaktów naukowych z uczelniami w kraju i za granicą. Wtedy to podpisano umowy o wzajemnej współpracy, umożliwiające wymianę kadry między angielskimi uniwersytetami w Oksfordzie, Norwich (University of East Anglia) i Londynie (University College of London).

W listopadzie 1993 roku dosyć nieoczekiwanie zmarł prof. M. Adamus. Wówczas wydawać się mogło, iż śmierć tak znaczącej indywidualności na wiele lat spowolni rozwój instytutu. Na szczęście dzięki intensywnym staraniom kierownictwa instytutu, które przekazane zostało na ręce ówczesnego doktora Andrzeja Ciuka, opolska anglistyka zdołała się po tej stracie podnieść Chodzi tu głównie o rozwój kadry, którą zasiliło wielu znakomitych badaczy. Przede wszystkim warto wymienić tu dwa nazwiska o międzynarodowej renomie: prof. Gerharda Nickla - znakomitego socjolingwistę z Uniwersytetu w Stuttgarcie oraz prof. Zdzisława Najdera - czołowego badacza twórczości Josepha Conrada.

W ciągu dwudziestu pięciu lat istnienia przez instytut przewinęło się ponad 80 pracowników naukowych, a ponad 500 osób może poszczycić się dyplomem magistra w zakresie filologii angielskiej. Obecnie instytut zatrudnia 29 nauczycieli akademickich, pod których kierunkiem zdobywa wiedzę 275 studentów dziennych oraz 205 studentów zaocznych. Warto wspomnieć też o bibliotece instytutu, która liczy ponad 20 tysięcy woluminów poświęconych głównie różnym aspektom kultury i języka krajów anglosaskich.